Στη Γαλλια ειχα συμβολαιο με τη Γκαλερη art6 . Καθε χρονο εκανε μια ομαδικη εκθεση . Στην εξοδο ειχαι μια καλπη. Οι επισκεπτες ψηφιζανε, και ο καλλιτεχνης που βραβεβοτανε με αυτη τη δημοκρατικη διαδικασια εκανε εκθεση με ολα τα εξοδα πληρωμενα απο την γκαλλερη. Εγω επερνα καθε χρονο το βραβειο και ετσι εκθετα καθε χρονο , και υπεγραψα και συμβολαιο για να εκθετω και στα αλα κρατη που εκανε παρουσια η art6 εκτος Γαλλιας.
Τα εργα ομως επρεπε να τα περναω ο ιδιος απο τα συνορα. Ειχα εκθεση στην Βαρκελωνη. Ξεκινησαμε με την Μαρια - η γυναικα μου - απο το Καλβαντος για Ισπανια με το αυτοκινητο . Απο πανω μας πεταγε για λιγα λεπτα ενας αγριοκυκνος , α ! Ωραιος . Φτασαμε αργα το βραδυ στα συνορα επανω στα Πυρηναια . ενω κατω στους προποδες ηταν καλοκαιρι, επανω στο μεγαλο υψομετρο βροχη κατακλυσμος . διαγραφοτανε μεσα απο τις αστραπες ενας τεραστιος σιδερενιος ταυρος . ala ala μας ειπανε στα συνορα και περασαμε χωρις να κοιταξουνε τιποτα. Πισω μας ηταν μια μεγαλη mersentes την σταματησανε. Ευχαριστηθηκαμε γιατι εμεις ειχαμε ενα opel cadet που το ειχαμε τρακαρει λιγο στο μπροστινο φτερο σε μια νησιδα και μας ειχαι χαλασει λιγο η μοστρα. Κατεβηκανε απο τη mersentes στην αναμονη για τα συνορα κατι τυποι με κελεμπιες δειχνανε το τσακισμα που ειχαμε και γελαγανε. Προσεξαμε ομως οτι δεν φοραγανε παπουτσια . δειξαμε και εμεις τα ποδια τους και γελασαμε.
Ειμασταν παρα πολυ κουρασμενοι απο τοσο ταξιδι.
Δεν γινοτανε να φτασουμε βαρκελωνη επρεπε να κοιμηθουμε καπου. Δεν μπορουσαμε ομως να αφησουμε τα εργα μεσα στο αυτοκινητο και να κοιμηθουμε σε ξενοδοχειο. Βγηκαμε σε μια εξοδο . Μας σταματανε . Ο αστυνομικος φωναζε χτυπαγε τη λαμαρινα του αυτοκινητου και με χειρονομιες ελεγε. Torro mangare. Εμεις νυσταγμενοι απαντουσαμε με ενα χαζο χαμογελο . thi, thi , thenior. Κοιταγαμε να το λεμε και εμεις ψεβδα. Οταν ειδε οτι δεν υποχωρουσαμε κρατησε τον αριθμο του αυτοκινητου. Περιμεναμε για λιγο και μας αφησε. Παρατηρησαμε οτι πισω μας ερχοτανε ενα φορτηγακι κλουβα. Μπηκαμε στο χωριο, πολη τι ητανε, βαλαμε το αυτοκινητο σε ενα οικοπεδο και μολις σβησαμε τη μηχανη, διπλα μας αραζει και το φορτηγακι.
Ε απο εκει γινεται ενας αγονας δρομου που εμοιαζε με κινηγητο μεχρι να βγουμε απο αυτην την πολη εμεις μπροστα πισω μας η κλουβα . δεν την ειδαμε πια οταν βγηκαμε στον εθνικο. Σταματησαμε σε ενα παρκιν ξαπλωσαμε στα καθησματα τα μπροστινα ο ενας πανω στον αλον να μισοπαρουμε εναν υπνο οπως οπως τελος παντων_ γιατι τα πισω καθησματα ειχανε εργα .
Κοβει ταχυτητα ενα πουλμαν διπλα μας και φωναζανε ..γελωντας. Kagar ,Kagar. Αυτο το ξεραμε ,,γαμα, γαμα, Καλοι ανθρωποι ειναι οι Ισπανοι , πιο πλακατζηδες ομως απο τους Ελληνες. Και για το κινηγητο της κλουβας θα καταλαβετε μετα την εξηγηση , τι συνεβαινε. Και εμεις την αλη μερα μαθαμε. Φυγαμε και απο κει γυρισαμε στα συνορα θα περναγαμε παλι στην Γαλλια να κοιμηθουμε λιγο. Παλι αναβαση στα Πυρηναια να παλι ο σιδερενιος ταυρος .. Και τι μεγαλη εκπληξη , οι γνωστοι μας με τις κελεμπιες χωρις παπουτσια και τη μεγαλη mersentes. Να καθονται απελπισμενοι καταχαμα, και γυρω γυρω πορτες, καθησματα, και αλα μερη της mersentes , που ακομα την διαλουσανε οι στρατιοτες. Εμας μας ειπανε το γνωστο, ala , ala , και περασαμε. Καναμε καταβαση απο τις βροχερες βουνοκορφες των Πυρηναιων , και επι τελους κοιμηθηκαμε σε ενα καινουριο χωριο Γαλλικο ,το port Lefcad Ελληνικο το ονομα,
Την αλη μερα θα ειχαμε νεες περιπετειες αλα θα μαθαιναμε και τι συνεβη με το φορτηγακι που μας κυνηγαγε
Το port lefcad ηταν οπως ειπαμε καινουριο χωριο . Τα σπιτια ειχαν κατι απο το Ελληνικο νησιωτικο χρωμμα , αλα ηταν ολα ιδια. Καναμε μια βολτα το πρωι για αναγνωριση, και ω!! Τι εκπληξη. Αυτοκινητο που πουλαγε καρπουζια ολοκληρα οπως στην Ελλαδα. Στο Παρισι και στην Νορμανδια τα αγοραζαμε σε φετες, τυλιγμενες με διαφανη μεμβρανη. Τρεξαμε τον κυνηγησαμε και αγορασαμε το πιο μεγαλο. Τωρα ομως χασαμε το αυτοκινητο. Ολοι οι δρομοι ιδιοι. Γυρησαμε ολο το χωριο φορτωμενοι με το καρπουζι μεχρι να το βρουμε. Φορεσαμε τα μαγιο μας και πηγαμε στη θαλασσα με το αυτοκινητο , λιγο πιο κατω ηταν η παραλια. Λεμε ομως αντε μην το ξαναχασουμε. Γαλαζια θαλασσα βαθια . Η Μανχη δεν ηταν γαλαζια, προς το μπεζ εφερνε και ητανε οσο μπορουσες να περπατησεις μεχρι το γονατο. Καναμε το μπανιο μας το ευχαριστηθηκαμε. Το αυτοκινητο ομως μες τη λαχταρα μας, το πηγαμε πολυ κοντα στην θαλασσα, και κολισε στην αμο. Τωρα ;; ειχαμε και ενα τσουρμο μορα γλαροπουλα που θελανε να μας διωξουνε να μπορεσουν οι γλαροι να τα ταισουνε. Ξεχυνοντουσαν απο τους θαμνους ερχοντουσαν μεχρι κοντα στα ποδια μας τσιριζοντας , και αντε παλι πισω σαν κατι να τους καναμε κρυβοντουσαν στους θαμνους.
Σκαψαμε πισω απο τις μπροστα ροδες, πηγαμε βρηκαμε και σανιδια καναμε ραμπες, και επι τελους ξεκολησαμε. Απο μια μικρη τηλεοραση που ειχαμε, ειδαμε οτι στην πολη που δεν μας αφηναν να μπουμε, ηταν η πολη που αμολαγανε στους δρομους τους ταυρους. Γινοτανε χαμος. Αυτοκινητα αναποδογυρισμενα και τσαλαπατημενα σπανιολοι που χορευανε στον αερα πανω απο τον εξαλο ταυρο, κτλ , κτλ. Η κλουβα ειχε το νοημα οτι καποιο τροπο θα ειχανε αυτοι να αναχαιτησουνε τον ταυρο , γιατι το αυτοκινητο μας ηταν κατακοκινο σαν πασχαλινο αυγο.
Πηραμε παλι τον ανηφορο στα Πυρηναια. Παλι βροχη κεραυνοι, ala ala στα συνορα, και πηγαμε Βαρκελωνη . Να βρουμε επι τελους την γκαλλερη. Χαθηκαμε σε κατι γειτονιες. Οι Γαλοι ειχαν τοτε κατι φασαριες με τους Βασκους. Μια παρεα κοριτσια αγορια περπαταγε μπροστα στο αυτοκινητο . πηγαιναμε απο πισω. Ε λεω ας κανω μπιπ. Αυτο περιμενανε γυρνανε κατα μετωπο και αρχιζουν να μας βριζουν
Γουρουνια Γαλλοι εδω ειναι Βαρκελωνα. Ειπαμε οτι ειμαστε Ελληνες . Ψεματα λεγανε οι πινακιδες του αυτοκινητου ειναι Γαλλικες. Τοτε σκευτηκαμε να τους μηλαμε Ελληνικα και ας μην καταλαβαινουνε τι λεμε. Ηρεμησανε τα πραματα πεσανε και χαμογελα, μας βοηθησανε να παμε στον προορισμο μας. Η εκθεση ηταν ωραια, ωραιες και οι κριτικες, ολα καλα απο εκει και περα , μας φιλοξενησαν απο την γκαλλερη, πηγαμε και στη σχολη της Βαρκελωνης οσες μερες ειχαμε την εκθεση. Οταν εισαι νεος θελεις να μαθαινεις . Μετα θελεις να διδαξεις αυτα που εμαθες, και φανταζομε μετα , , θα θελεις να κατσης στα αυγα σου.
