Στη Βιενη .Το φιλι

Απο τη σχολη της Βιενης μου συστησανε καπιοι φοιτητες ενα εργαστηριο . Παρειχε ολα τα υλικα ζωγραφικης , ζωγραφιζες οτι ηθελες κραταγε τα εργα με καπως χαμηλωτερες τιμες.
Εκει ηταν καποιοι ζωγραφοι. Μεσα σε αυτους και μια κοπελα στην ηλικια μου. Συμφωνησαμε με αυτην το πρωι που θα πηγαινω να μου ανοιγει εκεινη την πορτα και να ξεκιναμε την ημερα με ενα θερμο φιλι. Ετσι θα ειχαμε τυχη ολη μερα.
Ετσι και καναμε. Ενα πρωι ομως παραπατησαμε, πεσαμε επανω στα τελαρα και τους μουσαμαδες που ηταν αποθηκευμενα στην εισοδο, καπακι μας ηρθαν και τα χρωμματα απο τα ραφια. Μας πιασανε. Θυμωσανε, και δεν ξαναπηγα. Και για μενα πολυ πιο καλα .Μου εφερε τυχη λοιπον το φιλι.

Χρονολογικα , 1983 μολις τελειωσα τις σπουδες μου στην ΑΣΚΤ. Της Αθηνας.