Με την βαρκα στον τυφωνα

Μυτιληνη Περαμα 7 Αυγουστου

2015 Εχω μια βαρκα ξυλινη. Την εφτιαξα με το γιο μου. Ωραια  ειναι και γοργοταξιδη. Μπροστα ακροπρορο με το κεφαλι Ποσειδωνα
Πηραμε δελτιο καιρου οι ανεμοι μεχρι 7 μποφορ. Ξεκινησαμε . Αν και απο βραδυς ειχαμε δει το φεγκαρι μισο και ορθιο, που προμηνουσε την επαβριο αερα  , δεν δωσαμε σημασια. Η Μερα ηταν ηλιολουστη . Πηγαμε σε μια γλαροπαραλια  φυγανε οι γλαροι  , την κατακτησαμε. Ωραια θαλασσα για μπανιο , σκηνα για σκια.
Ξαφνικα ειδαμε στον οριζοντα κατι μαυρακια που ερχοντουσαν με μεγαλη ταχυτητα και ολο και μεγαλωνανε. Ανησυχισαμε . Τα μαζεψαμε και ειπαμε να φευγουμε. Το κυμα αρχισε να δυναμωνει. Δεν προλαβαμε να κανουμε ενα μιλι , και μαυρισε ο ουρανος . Τα κυματα γυνανε πανυψηλα και επιασε χαλαζει να ριχνει και να μας χτυπαει να ποναμε. Τι στην πλωρη μας βρηκε ο καιρος τι απο τα πλαγια τι στην πρυμνη.
Σκοτινειασε η θαλασσα και οι κεραβνοι πευτανε στην παραλια που ειμασταν με κροτο, ενω γυρω μας σφυραγανε οι αστραπες πανω στα κυματα, που πρωτη μου φορα ειδα  ετσι τη θαλασσα . Το καθε μεγαλο κυμα εκανε τριγωνες μυτες που τα περιγραματα τους φωτιζοντουσαν εντονα απο τις αστραπες, και ολο το αλο φοντο ητανε ενα σκουρο γκρι που δεν εβλεπες ουτε  δυο μετρα παρα περα. Η βαρκα καθως ειναι φτιαγμενη λαφρυα  (για να μπορουμε να την κουμανταρουμε στην στερια μολις 70 κιλα ενω ειναι 4 μετρα,) πεταγε απο κορυφη σε κορυφη σε καθε κυμα.
Εγω ειμαι θαλασσινος  και στον Πειραια ειχαμε βαρκα και ειχαμε κυνδυνυνεψει και εκει οταν πηγαινα γυμνασιο . Βρεθηκαμε μπρος στη πλωρη σε ενα κοτερο που εμπενε στο Λιμανι και παρατριχα να μας κοψει στα δυο και καιρους εχω αντιμετωπισει, μα τετοιο πραγμα ποτε.

Καταφεραμε να παμε τη βαρκα εκει που θελαμε. Μπροστα στο περιβολι μας. Δεν εχουμε λιμανακι, ειναι αρχαιολογικη περιοχη δεν επιτρεπετε ουτε μια πετρα να μετακινησεις. Ετσι εχουμε μια ξυλινη κατασκευη με τροχαλιες που την ανεβαζουμε απανω. Ειναι ετσι φτιαγμενη που δεν χρειαζεται να φουσκωσουνε τα ξυλα για να μην παιρνει νερα. Νερα δεν βαζει. 

Οταν την τραβηξαμε μεχρι τα μισα εξω και ακινητοποιηθηκε, ηρθαν τα κυματα την χτυπισανε και την τουμπαρανε πανω στις πετρες μαζι με την κατασκευη ανελκυσης που να την κρατησεις. Τα πραγματα μας τα βγαλαμε απο τη βαρκα και κυνηγαγαμε τους σακους που παρασερνε ο αερας σαν να κυνηγαγαμε λαγους . Μολις μας ειδαν να βγαινουμε τρεξανε με τα αυτοκινητα και μας ρωταγανε για τα σκαφη που ενδιαφεροντουσαν, αν τα ειδαμε, αν προλαβανε να βγουνε. 

Μπηκαμε στο περιβολι μας . Μια μεγαλη μπανανια πυκνη που εχουμε στην εισοδο ητανε σαν να την πατησε ελεφαντας . Ηπιαμε λικερ για να συνελθουμε. Το φτιαχνουμε απο κονιακ βαζουμε μεσα βισηνα , μπαχαρικα, ζαχαρη και στον Ηλιο.

Σε καμια ωρα κοπασε ο αερας , κατεβηκαμε και ταχτοποιησαμε τη βαρκα. Δεν ειχε παθει τιποτα. 

Στο χωριο μηλουσαν για θεομηνια και οτι ο αερας ξεριζωσε ολοκληρα κτηματα με ελιες. Ειδαμε μεγαλο πευκο που ξεριζωμενο ειχε πεσει πανω σε σπιτι. Αρμυρηθρες πολων χρονων ειχαν πεσει κατω και αλες καταστροφες . 

Τωρα πια ειμαστε υπεριφανοι για τις ναυπηγικες μας ικανοτητες αλα και τις ναυτικες μας επισης.

Γιαννης Βακιρτζης απο την εκθεση στην ΑΣΚΤ .απο 18-23 /1/2016

Η εκθεση αυτη στηριζετε σε μια προσωπικη μου γνωμη που εχω απο παλια . Πριν ξεκινησω να παω μακρυα για να βρω κατι, πρωτα κοιταω προσεκτικα, σε αυτα που εχω κοντα μου . Μπορει διπλα μου να εχω πολλα που δεν τα εχω προσεξει. Αν δεν βλεπω, ουτε και εκει στα μακρυνα δεν θα βρω αυτο που ζηταω. 

Για παραδειγμα, δες αυτη την σκοτεινη πορτα . Εχει μεγαλη ενταση, αν δεν την εκμεταλευτω ; αν δεν δωσω προεκταση; θα με εκδικηθει , καταστρεφοντας αυτο που εχω φτιαξει. Εγω την εκτιμησα. Βοηθησε το εργο που παρουσιαζω.  

Δεν μπορω να μενω ασυγκινητος απο ανθρωπινες θλιβερες καταστασεις, οπως το θεμα των προσφυγων και εγω να διεκδικω απλα την κατοχυρωση καποιου στιλ που να ταιριαζει σε ντιζαιν επιπλωση πλουσιων διαμερισματων . Ετσι τα υλικα που διαλεξα ειναι πολυ φτωχικα. Πως να εκφρασεις τον πονο , της φτωχιας καταναναλονωντας πανακριβα υλικα;; το εργο θα ειναι του ψευτη του τσαρλατανου παλιανθρωπου ζωγραφου  του κλευτη του ανηθικου, που θα προσβαλει τους ανθρωπους .

Χρησιμοποιησα χαρτι, πρωτες υλες χρωμματων, ξερα φυλλα , λιγα παλια κεραμιδια και τουβλα , μια καρεκλα ενα κοματι σιδερο, λιγα ξερα κλαρια και ενα σπαζμενο τζαμι. Ανθρωποι ξεριζωμενοι, ψαχνουν να βρουν καταφυγιο, ενω μπορει να ειδαν τα παιδια τους να πνιγονται. Κοιτανε να σωσουν οτι μπορουν. Πως δεν αναβαλουν αλοι καλλιτεχνες την ιδεα τους να κανουν φανταχτερα εμπορευματα; λεω για καποιους που και κεραβνοι να πευτουν διπλα τους εν μεση οδου , αυτοι σιγα τα αυγα . Μην ταχα χαλασει το στηλ .

Αικατερινη Βακιρτζη

Αγια γυναικα τελικα η Μανα μου . μολις ειδα θαυμα απο την εικονα της.

Στη Βιενη .Το φιλι

Απο τη σχολη της Βιενης μου συστησανε καπιοι φοιτητες ενα εργαστηριο . Παρειχε ολα τα υλικα ζωγραφικης , ζωγραφιζες οτι ηθελες κραταγε τα εργα με καπως χαμηλωτερες τιμες.
Εκει ηταν καποιοι ζωγραφοι. Μεσα σε αυτους και μια κοπελα στην ηλικια μου. Συμφωνησαμε με αυτην το πρωι που θα πηγαινω να μου ανοιγει εκεινη την πορτα και να ξεκιναμε την ημερα με ενα θερμο φιλι. Ετσι θα ειχαμε τυχη ολη μερα.
Ετσι και καναμε. Ενα πρωι ομως παραπατησαμε, πεσαμε επανω στα τελαρα και τους μουσαμαδες που ηταν αποθηκευμενα στην εισοδο, καπακι μας ηρθαν και τα χρωμματα απο τα ραφια. Μας πιασανε. Θυμωσανε, και δεν ξαναπηγα. Και για μενα πολυ πιο καλα .Μου εφερε τυχη λοιπον το φιλι.

Χρονολογικα , 1983 μολις τελειωσα τις σπουδες μου στην ΑΣΚΤ. Της Αθηνας.

Σε μια αποθηκη τεχνης

Βρισκεις οτιδηποτε 

Εδω στοιβαζω οτι δεν μου χρειαζεται η οτι

Βρω και νομισω οτι θα ειναι χρησιμο αργοτερα. Σε ολες τις αποθηκες ομως εκτος απο τη σκονη υπαρχει και κατι ενδιαφερον. Ενας μυθος. Πρεπει να ψαξεις για να τον βρης.

Τοτε ολα μοιαζουν μυστηριωδη

η και παιχνιδιαρικα. Ποια να ειναι η διαφορα ταχα αναμεσα στο μυστηριο και στο παιχνιδι. Μοιαζουν τοσο μεταξυ τους που ειναι δυσκολο να αποφασισεις . Σχεσεις και σκεψεις μυστικες.