τεχνης αποθηκη

L'inauguration de l'exposition de Yannis Vakirtzis à la galerie Artower Agora s'est déroulée avec beaucoup de succès. L'historien de l'art Tom Riceard a écrit sur lui : Giannis Vakirtzis avec des gestes minimes, mais d'une précision esthétique, il a réussi à donner aux personnages et aux formes de l'homme une relation avec les formes de la vie œcuménique. Les formes sont résumées en profondeur et expriment l'âme humaine, les passions, le degré d'existence. Les figurines qui se jettent les unes dans les autres errent dans une unité grandiose. Le grand artiste, Yannis Vakirtzis, ne décrit pas, il compose comme la nature. Il vise le tout. Son travail vibre de lumière et diffère dans les ombres. Les scripts dynamiques et les dégradés de couleurs montrent l’émotion. Giannis Vakirtzis est né au Pirée en 1957. Il a étudié la peinture à l'Ecole des Beaux-Arts d'Athènes dans l'atelier de P. Tetsis. Il a fait des études de troisième cycle gratuites en France, à l'École des beaux-arts de Paris, à l'école canadienne et à la tournée. Il a fait de nombreuses expositions personnelles avec des peintures, mais aussi de grandes installations dans la région. Les principaux historiens de l'art ont participé au projet. Son travail est à la galerie Grey à New York ainsi qu’un art vidéo au MOMA Contemporary Art Museum.

Ειχα ενα φιλο στου Στεφανου Δασκαλακη το φροντιστηριο. Απο ενα ασυμαντο δυστυχιμα εμεινε αναπειρο. Τον συναντησα μετα απο χρονια επανω στο καροτσακι εκανα την απερισκεψια να απλωσω το χερι μου για χειραψεια. Συκωσε αργα με μεγαλη προσπαθεια το δικο του και μου το εδωσε. Να μην μακρυγορω και σε στενοχορω και σενα που διαβαζεις, εκανα μια εκθεση με παιδια με διαφορες αναπηριες. Ειπα απο την αρχη στην γκαλλερη οτι δεν ηταν κερδοσκοπηκη. Μου ζητησε να πω τιμες. Δεν μπορουσα να πουλισω τον ανθρωπινο πονο ρε γαμωτο. Δεν μπορουσα να ξεστομισω τιμες. Δεν πηγα στα εγκαινια δεν μπορουσα να γελαω με ενα ποτηρι στο χερι. Ζητησανε καποιοι εργα εγω τιμες δεν ελεγα σαν να με βασταγαν απο το λαιμο. Θυμωσε η γκαλλερη . Μου λεει να το ξερεις πως θα σου κλεισω ολες τις πορτες. Ηταν η τελευταια εκθεση που εκανα στο Κολονακι . Γρουσουζης ητανε ; η ευαισθησια μου εφερε την γρουσουζια; δεν ξερω. Μπροστα στον ανθρωπινο πονο γινομε πολυ ταπεινος. Τα εργα τα ειχα υπογραψει : Γιαννης. Δεν ειμουνα ο Γιαννης Βακιρτζης, ειμουνα ενας Γιαννης. Ξερεις μεχρι να τελειωσω 30 εργα αφιερωμενα σε παραπληγικα παιδια κτλ ητανε αρκετος χρονος που ειμουνα σε ταπεινοτητα . Τα υλικα φτωχικα, η μονη πολυτελεια μια κατασκευη απο πλεξιγκλας στη μεση της αιθουσας , με παραξενα κοσμηματα σαν να ηταν δωρα για τα παιδια, το ειχα συνδεσει με καποια εργα που εδεινε το ελαιο στην εκθεση.
Εμαθα οτι ενα εργο βρισκεται στην ιδιοκτησια ενος 15 χρονου αγοριου παραπληγικου. Αισταθηκα τωρα μονο και μονο για αυτο οτι ειχε επιτυχια τελικα αυτη η εκθεση .